Διεξοδική συζήτηση της θέσης των δυτικής ομάδας διαλέκτων (: δωρικές διάλεκτοι Πελοποννήσου, Σαρωνικού, Κρήτης και βορειοδυτική (ΒΔ) ελληνική) περί το 350 π.Χ., στη βάση μιας συγχρονικής μελέτης όλων των διαθέσιμων διαλεκτικών (όχι υπερδιαλεκτικών) στοιχείων με κάποια λειτουργική σημασία. Η ΒΔ ελληνική μπορεί να θεωρηθεί και ως μια υποομάδα με περαιτέρω υποδιαίρεση σε τοπικές παραλλαγές (7 ή 9 ομάδες): πιο χαρακτηριστικές είναι οι περιοχές Φωκίδος (γλωσσικά πλησιέστερα στην ανατολική Λοκρίδα) και δυτικής Λοκρίδας, ενώ για τις ορεινές και απομακρυσμένες περιοχές δεν υπάρχουν επαρκή γραπτά στοιχεία. Σταδιακά, κάποιες υπερδιαλεκτικές τάσεις εξαφάνισαν πολλές τοπικές ιδιαιτερότητες.