Όπως ο τίτλος δηλώνει, η μελέτη πραγματεύεται το έργο δύο ομώνυμων επιγραμματοποιών, του Αντιπάτρου του Θεσσαλονικέως (τα επιγράμματα του οποίου περιλαμβάνονται στην Ανθολογία Στέφανος του Φιλίππου) και του Αντιπάτρου του Σιδωνίου (το έργο του οποίου περιλαμβάνεται στην Ανθολογία Στέφανος του Μελεάγρου). Ο Argentieri με βάση εξωτερικά και εσωτερικά κριτήρια προτείνει μια δυνατή και εύλογη αναδιανομή περίπου εκατό επιγραμμάτων ανάμεσα στους δύο Αντιπάτρους, και παράλληλα αναδομεί δύο ποιητικές προσωπικότητες, πιο κατανοητές ενταγμένες στο ιστορικό, πολιτιστικό και λογοτεχνικό κλίμα της εποχής τους.