Πρόκειται για συλλογή, κριτική επεξεργασία και ιστορική ερμηνεία στοιχείων, από αρχαία κείμενα κυρίως, για τους αρχαίους Μακεδόνες, μεταξύ άλλων για τη γλώσσα και την εθνική τους συγκρότηση, προς διαπίστωση της ελληνικότητάς τους. Ως προς το γλωσσικό ζήτημα ειδικότερα, αναφέρεται ως η επικρατέστερη εκδοχή ότι μιλούσαν δωρική διάλεκτο. Μάλιστα, ο συγγραφέας το θεωρεί λήξαν, με βάση και τις εργασίες των Χατζιδάκι και Hoffmann, ενώ προβαίνει επίσης σε επισκόπηση των γλωσσικών στοιχείων και αποκατάσταση σχετικών παραναγνώσεων. Λ.χ. λέξεις όπως μακεδονιστὶ στον Πλούταρχο υποδηλώνουν τρόπους επικοινωνίας των Μακεδόνων (όπως πολεμικά προστάγματα) και όχι μια ιδιαίτερη μακεδονική γλώσσα ή διάλεκτο. (Βιβλιοκρισία στο http://www.persee.fr/web/revues/home/prescript/article/reg_0035-2039_196...)