Φέρει προεξέχουσα ταινία (ύψ. 0.031 μ.) ως επίστεψη και κοίλανση (πλ. 0.060 μ.) στην άνω επιφάνεια.
Η χάραξη δεν είναι επιμελημένη και τα γράμματα του πρώτου στίχου είναι μικρότερα από αυτά του δεύτερου.
Θέμελης 1989-1990, 270 (= SEG 39.958). Tzifopoulos 2009, 113-115, αρ. 8.
Θεῶ Ὑ-
ψί<σ>τ[ῳ].
1. ΘΕΩΥ στον λίθο. Θεῶι: Θέμελης και SEG.
2. ΨΙΕΤ[.] στον λίθο. ετ[ίωι]: Θέμελης.
Το κείμενο του αναθηματικού βωμίσκου είναι παρόμοιο με άλλες αναθηματικές επιγραφές στον Θεό Ύψιστο της ρωμαϊκής εποχής στην Κρήτη. Καμία από αυτές δεν αναφέρεται στον Δία Ύψιστο αλλά το επίθετο ὕψιστος σχετικό με τη λατρεία σε κορυφές βουνών μπορεί να συνδεθεί με τον Δία. Τα κείμενα προς τον Θεό Ύψιστο χρονολογούνται από την ελληνιστική περίοδο μέχρι τον 5ο αιώνα μ.Χ. και απαντούν σε όλη τη Μεσόγειο. Η λατρεία στον Θεό (Δία?) Ύψιστο είναι αναμενόμενη στην Ελεύθερνα, η οποία βρίσκεται πολύ κοντά στο όρος Ίδη, όπου απαντά και μια άλλη μυστηριακή ορφικο-διονυσιακή λατρεία από την ελληνιστική εποχή έως τα μέσα του 4ου αιώνα π.Χ. Ίσως η επιβίωση τέτοιων λατρειών οδήγησε στην πρώιμη ίδρυση επισκοπείου στην Ελεύθερνα.
