ΜΑ 7573

Τοποθεσία:

ΒΑΣΗ

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ
Αριθμός ευρετηρίου μουσείου: 
ΜΑ 7573
Editio: 
Malama & Tzifopoulos 2016
Είδος: 
Έλασμα
Χρονολόγηση: 
320-280 π.Χ.
Θέση εύρεσης: 
Ανατολικό Νεκροταφείο, Τομέας Η, Τάφος 45
Θέση στον χώρο: 
Στο στήθος.
Φύλο: 
Γυναίκα
Ταφή και κτέριση: 
Ταφή σε λίθινη σαρκοφάγο, συλλημένη: χρυσός δακτύλιος, χρυσό δακτυλίδι˙ κτιστή λίθινη εξέδρα για ταφικές τελετές στον γειτονικό Τάφο 44.
Νόμισμα στην ταφή: 
Αργυρό νόμισμα, πιθανότατα μακεδονική κοπή του β΄ μισού του 4ου αιώνα π.Χ..
Ημερομηνία εύρεσης: 
2001
Διατήρηση: 
Ακέραιο, διπλωμένο οριζοντίως τρεις φορές, και μία καθέτως.
Φύλαξη: 
Μουσείο Αμφίπολης
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ
Υλικό: 
Mέταλλο, χρυσός.
Σχήμα αντικειμένου: 
Ορθογώνιο.
Παρατηρήσεις αντικειμένου: 

Βάρος 0.1062 γρ.

Ύψος σωζόμενο: 
0.035-0.036
Πλάτος σωζόμενο: 
0.057
Πάχος σωζόμενο: 
0.0007
ΕΠΙΓΡΑΦΗ
Είδος επιγραφής: 
Επιστόμιο
Είδος γραφής: 
Εγχάρακτη.
Φορά γραφής: 
Ες ευθύ.
Περιγραφή γραφής: 

Προσεκτική χάραξη, στοιχημένη αριστερά, σεβόμενη τον χωρισμό των λέξεων στην αλλαγή των στίχων. Οι κεραίες είναι κατά κανόνα καμπύλες και δεν τέμνονται.

Διατήρηση γραφής: 
Άριστη.
Χρονολόγηση γραφής: 
4ος-3ος αιώνας π.Χ.
Διάστιχο: 
0.002-0.0037
Ύψος γραμμάτων ελάχιστο: 
0.0014 (Ο)
Ύψος γραμμάτων μέγιστο: 
0.006 (Υ)
Έκτυπο: 
Δεν Υπάρχει
Φωτογραφία: 
Δεν Υπάρχει
Σχέδιο: 
Δεν Υπάρχει
ΚΕΙΜΕΝΟ
Βιβλιογραφία: 

Ed. pr. Malama & Tzifopoulos 2016. Μάλαμα 2002, 55-70, και 2003, 117-118 (=SEG 51.788. BÉ 2003.378. EBGR 2001.118 (ο στ. 3 συμπληρωμένος από τον Chaniotis)). Bernabé 2005, fr. 496n. Graf & Johnston 2007, 40-41 no. 30. Tzifopoulos 2010, D4. Edmonds 2011, D4.

Κείμενο: 

εὐαγής, ἱερὰ Διονύ-
σου Βαχχίου εἰμί,
Ἀρχεβούλη
Ἀντιδώρου.

Παρατηρήσεις: 

στ. 3: BJ: Hatzopoulos Ἀρχέβου [γυν?]ὴ.

Σχόλια: 

Η στίξη του κειμένου εξαρτάται από το ύφος με το οποίο θα εκφωνούνταν τα επίθετα στην αρχή.

Η παρουσία του ονόματος του νεκρού αποτελεί φαινόμενο χαρακτηριστικό των επιστομίων από τη Μακεδονία και την Βορειοδυτική Πελοπόννησο που φαίνεται να ακολουθούν διαφορετική παράδοση. Τα ίδια τα ονόματα φανερώνουν άτομα αριστοκρατικής καταγωγής, όπως φαίνεται ότι ήταν όλοι οι μυημένοι που έφεραν χρυσά επιστόμια στον τάφο τους.

Ο Διόνυσος Βάκχιος ως μεσολαβητής μεταξύ του νεκρού μύστη και της Περσεφόνης εμφανίζεται και στο επιστόμιο από την Πελίννα της Θεσσαλίας.