Ε170

ΒΑΣΗ

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ
Αριθμός ευρετηρίου μουσείου: 
Ε170
Editio: 
Σταμπολίδης & Οικονομάκη 2009, 293-319
Είδος: 
Δόμος
Χρονολόγηση: 
550-500 π.Χ.
Θέση εύρεσης: 
Ανασκαφή Τομέα ΙΙΙ, θ. Λουρί, βορειοανατολικά της Νεκρόπολης στη θ. Ορθή Πέτρα, περισυλλογή από τον αγρό Ν. Αποστολάκη.
Ημερομηνία εύρεσης: 
1989
Διατήρηση: 
Σπασμένο ολόγυρα. Διατηρεί τμήμα της πρόσθιας και της κάτω επιφάνειας.
Φύλαξη: 
Αρχαιολογικό Μουσείο Ρεθύμνου, αποθήκη Τομπάζη.
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ
Υλικό: 
Λίθος.
Σχήμα αντικειμένου: 
Κυβόλιθος.
Περιγραφή υλικού: 

Καθαρό ασβεστολιθικό πέτρωμα καλής ποιότητας.

Διακόσμηση αντικειμένου: 

Στην κάτω επιφάνεια ταινία (πλ. 0.09 μ.) με χαραγματιές στο πρόσθιο μέρος και στο υπόλοιπο τμήμα σειρές από λεπτό οδοντωτό εργαλείο (ύψ. 0.005-0.02 μ.). Εξαιρετικά λειασμένη η πρόσθια επιφάνεια.

Ύψος σωζόμενο: 
0.238 μ.
Μήκος σωζόμενο: 
0.33 μ.
Πλάτος σωζόμενο: 
0.268 μ.
ΕΠΙΓΡΑΦΗ
Είδος επιγραφής: 
Νόμος
Θέση γραφής: 
Στην πρόσθια όψη.
Είδος γραφής: 
Εγχάρακτη.
Φορά γραφής: 
Βουστροφηδόν.
Περιγραφή γραφής: 

Βαθιά, επιμελημένη χάραξη. Τα ισομεγέθη γράμματα μεταξύ οδηγών (ύψ. 0.027-0.033 μ.).

Διατήρηση γραφής: 
Φθορές και μικρές αποκρούσεις.
Ύψος ενεπίγραφης επιφάνειας: 
0.21 μ.
Πλάτος ενεπίγραφης επιφάνειας: 
0.135 μ.
Ύψος γραμμάτων ελάχιστο: 
0.025 μ.
Ύψος γραμμάτων μέγιστο: 
0.036 μ.
Πλάτος γραμμάτων: 
0.033 μ.
Έκτυπο: 
Δεν Υπάρχει
Φωτογραφία: 
Δεν Υπάρχει
Σχέδιο: 
Δεν Υπάρχει
ΚΕΙΜΕΝΟ
Βιβλιογραφία: 

Σταμπολίδης & Οικονομάκη 2009, 293-319.

Κείμενο: 

    [- - - - - - - - -]
    [- -]Ε[- -]          →
3  [- -].ΣΗ̣[- -]       ←
    [- -].ΕΝ[- -]
    [- -]Σ̣ΗΤΕ[- -]
6  [- -].ΑΟΝ[- -]
    [- -].ΕΝΟΝ.[- -]
    [- -]Ο[..]ΚΟ̣[- -]

Παρατηρήσεις: 

Χαρακτηριστικά γράμματα: Ε4, Η3, Ν2, Ο3, Μ=σαν (κατά Jeffery 1990).

Σχόλια: 

Η αποσπασματικά σωζόμενη επιγραφή είναι πιθανότατα μια διάταξη νομικού περιεχομένου ή ένα συμβόλαιο εργασίας, όπως οι περισσότερες αρχαϊκές επιγραφές της Ελεύθερνας. Το μέγεθος, η επεξεργασία και οι τεχνικές λεπτομέρειες δείχνουν ότι πρόκειται για τμήμα δόμου ενός οικοδομήματος ή αναλημματικού τοίχου και το κείμενο πιθανόν συνεχιζόταν και σε άλλους δόμους.