Βιβλιοθήκη ιστορική 19.96.1-2
Οἱ δὲ Ναβαταῖοι τοὺς πολεμίους κολάσαντες ἀνδρωδῶς αὐτοὶ μὲν ἐπανῆλθον εἰς τὴν πέτραν τὰ σφέτερα κεκομισμένοι, πρὸς δ᾽ Ἀντίγονον ἐπιστολὴν γράψαντες Συρίοις γράμμασι τῶν μὲν περὶ Ἀθήναιον κατηγόρουν, ὑπὲρ ἑαυτῶν δὲ ἀπελογοῦντο. ὁ δ᾽ Ἀντίγονος ἀντέγραψεν αὐτοῖς, προσμαρτυρῶν ὡς δικαίως μὲν ἠμύναντο, τῶν δὲ περὶ Ἀθήναιον κατηγόρει, φάσκων παρὰ τὰς δεδομένας ἐντολὰς ὑπ᾽ αὐτοῦ πεποιῆσθαι τὴν ἐπίθεσιν.
Σχετικά με τη χρήση της ελληνικής από μακεδόνες αξιωματούχους. Μια άλλη περίπτωση γραπτής επιστολής, αυθεντικής ή πλαστής, προς τον Αντίγονο από τους Ναβαταίους, γραμμένης στη συριακή. Κι εδώ έχουμε μια μεμονωμένη ειδική περίπτωση χρήσης ξένης γλώσσας. Οι μεν Ναβαταίοι κατηγορούν τον Αθήναιο και απολογούνται για τη σφαγή των μακεδόνων στρατιωτών στον βραχώδη λόφο, ο δε Αντίγονος τους διαβεβαιώνει ότι έπραξαν δίκαια και κατηγορεί τον Αθήναιο ότι είχε ενεργήσει την επίθεση παρά τις εντολές που του είχε δώσει.