5.18.7
Ὁ δὲ (ενν. ὁ Ἀμύντης) ταῦτά τε ἐδίδου καί σφεας ἐπὶ ξείνια καλέει, παρασκευασάμενος δὲ δεῖπνον μεγαλοπρεπὲς ἐδέκετο τοὺς Πέρσας φιλοφρόνως. Ὡς δὲ ἀπὸ δείπνου ἐγίνοντο, διαπίνοντες εἶπαν οἱ Πέρσαι τάδε• "Ξεῖνε Μακεδών, ἡμῖν νόμος ἐστὶ τοῖσι Πέρσῃσι, ἐπεὰν δεῖπνον προτιθώμεθα μέγα, τότε καὶ τὰς παλλακὰς καὶ τὰς κουριδίας γυναῖκας ἐσάγεσθαι παρέδρους. Σύ νυν, ἐπεί περ προθύμως μὲν ἐδέξαο, μεγάλως δὲ ξεινίζεις, διδοῖς τε βασιλέϊ Δαρείῳ γῆν τε καὶ ὕδωρ, ἕπεο νόμῳ τῷ ἡμετέρῳ."
Ο βασιλιάς, ως αποκλειστικός υπεύθυνος για τη χάραξη της εξωτερικής πολιτικής, υποδέχεται την πρεσβεία των Περσών. Τα ήθη και τα έθιμα των Μακεδόνων σε αντίστιξη με εκείνα των Περσών (αν και οι δύο είχαν τη φήμη «γερών ποτηριών»)